Ontroering bij Olympische Spelen

Wat was dat mooi! Een beer van een vent, ooit geveld door kanker... hij krabbelde weer op en dankzij een combinatie van fysieke en mentale kracht weet hij de ultieme prestatie neer te zetten. De gouden Olympische plak voor Maarten van der Weijden was gisteren een ontroerend moment. Ook omdat dit veel meer was dan een individuele sportprestatie. Die gouden medaille is een ode aan de veerkracht van de menselijke geest, een lofzang op de vooruitgang in de medische wetenschap.

Ik moest ook denken aan de kankerpatiënten die het niet redden. Ik heb van dichtbij gezien hoe zij als een winnaar kunnen verliezen. Met dezelfde mentale veerkracht, hetzelfde optimisme, dezelfde waardigheid. Verliezen als een winnaar, misschien is dat een nog meer bovenmenselijke prestatie.

Ik dacht ook: bij kanker gaat het er niet zozeer om of de strijd eerlijk of oneerlijk is. Er is alleen de willekeur van het lot. Je eigen, positieve invulling geven aan dat lot, dat is uiteindelijk de opdracht die het leven je geeft. Het is een opdracht waarvan ik me - waarschijnlijk net als bijna iedereen die het lot nooit getroffen heeft - afvraag of ik die zou kunnen vervullen.

Op 2 november loop ik voor de stichting Kinderen Kankervrij in de Marathon van New York. Het wordt mijn kleine ode aan alle toekomstige overwinnaars.

215 kilometers in 14 benen

Met nog precies tien weken te gaan zijn we de intensiteit van de trainingen langzaam maar zeker aan het opvoeren. Zaterdag en zondag stond voor iedereen een 30-plus op agenda. Iedereen kon lekker blijven lopen bij fijne weersomstandigheden. Het geeft een goed gevoel als je zo'n mijlpaal neer kunt zetten en succesvol je eigen grenzen steeds weer een stukje verder kunt verleggen. Dat geeft vertrouwen in de goede afloop. Mooi ook om te zien hoe fanatiek ieder op zijn manier bezig is met de voorbereidingen.

Voor de komende weken hebben we een aantal pittige trainingen op de rol staan, waaronder ook enkele wedstrijden. Op Papendal krijgen we vanuit Krooder nog een instructiedag.

Lopen in de Franse Alpen

Bergen, kabbelende bergbeekjes, de woeste Ubaye, zon, stokbrood, kaas en wijn, schitterende uitzichten... de Franse Alpen waren weer erg mooi dit jaar. Ruim twee weken verbleven we op een camping bij het gehuchtje Rioclar. Vaste prik tijdens onze vakanties is het oneindig turen naar onze IGN-kaarten (1:25.000) om hardlooproutes uit te vlooien... en die dan ook te lopen natuurlijk. Pittig ja, in de bergen. Langste loop: 20 kilometer met een hoogteverschil van 700 meter. Een goede bijdrage aan de voorbereidingen op de NYC Marathon in november.