Training in Central Park

Een heerlijk zonnetje en blauwe lucht boven Central Park... en tijd voor een trainingsrondje met alle Krooder-reisgenoten. De voorbereidingen in het park zijn in volle gang. De tribunes staan klaar, cameramannen richten hun plekkie in en een parkbeheerder veegt de laatste herfstbladeren op. Na een stukje warmlopen en wat oefeningen liepen we een stukje van het parcours, de laatste kilometers, licht op en neer, in een geweldige parkomgeving. Hier gaan we zondag een moment meemaken dat nog lang op ons netvlies zal blijven staan!

Startnummers opgehaald

Wat een stad. WAT EEN STAD! Vandaag een excursie gedaan met de bus, de boot en een gids door New York. Alle hoogtepunten in een dag, op zijn Japans, met de camera full time paraat. Het Statue of Liberty, Ground Zero, Central Park Rockefeller Centre, ga zo maar door. Aan het eind van de excursie werden we afgezet bij de grote hal waar onze startnummers (en een goody bag!) klaarlagen. Het is maar een papiertje (en vier veiligheidsspelden), maar het voelt toch bijzonder het ding alvast in bezit te hebben.

Vanavond zijn we teruggegaan naar Rockefeller Centre om de stad te zien vanaf een 67e verdieping. Da's hoog. Erg hoog. En wat een lichtjes. Schitterend.

Maar New York is meer dan gebouwen en attracties. New York is ook de New Yorkers, kleurrijk in alle opzichten, veelal vriendelijk en apetrots op alles waar een mens trots op kan zijn: zijn afkomst, zijn familie, zijn next president en... zijn stad. We hebben al veel Big Apple-naren gezien en met sommigen een vriendelijk of geestig gesprekje gevoerd. Good luck, next sunday, zeggen ze dan. Alle beetjes helpen, denken wij, en voegen die beetjes vervolgens bij de spirit die 'up' is. Onze voeten jeuken!

Gearriveerd in Manhattan

Na een lange, maar prima verlopen reis zijn we vandaag aangekomen in ons hotel: het Holiday Inn Midtown in Manhattan. Even - op de luchthaven Brussel - leek het noodlot toe te slaan (de paniek deed dat in elk geval) toen Henri en Margret eerst met blosjes en daarna met roodaangelopen koppies vergeefs op zoek gingen naar hun paspoort en tickets. Gestolen, dachten we, maar na een kwartiertje bleek Henri nog een geheim vakje in zijn tas te hebben. Hoewel, geheim, het ding zat toch echt vrij zichtbaar aan de voorkant. Opgelucht giebelden we naar de check-in balie.

Onderweg van het vliegveld kregen we al wat eerste prikkelende beelden van New York te zien: wat een stad! De 'very impressing' wolkenkrabbers, de gele taxi's, het gekrioel van de vele New Yorkers en hun gasten... de eerste indrukken zijn achtergelaten. Het is hier nu 17.00 uur (in Nederland is het 22.00 uur) en dat betekent dat de dag, die voor ons toch al vroeg begon, nog van alles in petto heeft. In elk geval een koolhydraatrijke maaltijd, want we moeten alle reservetanks nu langzamerhand gaan vullen voor aanstaande zondag.

Grote tegenvaller voor Ad Broeckx

Als je met een team van zeven lopers al maanden bezig bent met de gezamenlijke voorbereidingen voor de marathon, schept dat een band, een bijzondere band. Iedere deelnemer heeft zo zijn eigen bijdrage aan de sfeer in de groep en als het even wat minder gaat met de een geeft de warme steun van de anderen een hartstikke goed gevoel.

Afgelopen dagen zaten we dan ook behoorlijk in de rats: Ad Broeckx onze Baarschottenaar, liep tijdens een personeelsuitje een ernstige blessure op aan het oog. En dat in de cruciale fase van onze voorbereidingen tijdens de laatste weken voor de marathon! De ware betekenis van het ongeluk drong maar langzaam tot ons allemaal door. Deze week hakte Ad, ook op advies van zijn medische begeleiders, de knoop door om niet mee te gaan.

Ad was afgelopen maanden enorm gemotiveerd, overwon sportblessures en trainde fanatiek om samen met ons te kunnen pieken op 2 november. Dat dat niet door kan gaan is dus slikken, erg slikken.

Belangrijkste op dit moment is echter dat er langzaam enige vooruitgang is in de situatie. Ad voelt zich daarnaast gesteund door alle belangstelling van degenen die hem ook de afgelopen maanden 'op de voet' volgden in zijn voorbereidingen voor New York.

Wij gaan in New York gewoon ons stinkende best doen. En als we terug zijn in Nederland, gaan we snel op zoek naar een volgende gelegenheid om samen met Ad alsnog een keer te pieken. Want zo gemakkelijk kom je natuurlijk niet af van een team waaraan je zelf zo'n belangrijke bijdrage hebt geleverd.

Officiële weblog van de marathon

"It’s the greatest day of the year in NYC, and I think New Yorkers are all just a little bit better people on the first Sunday in November."

"Because the marathon is about creating opportunities and experiences that people treasure for the rest of their lives, even if they only take advantage once, I know that in some little way I’ve helped them to achieve something really, really special and to reach out and live a memory that they will cherish forever."

De organisatie van de New York City Marathon houdt sinds begin deze maand Marathon Moments bij, een weblog waarop suggesties voor lopers, mijmeringen van lopers en odes aan de marathon worden opgetekend door leden van de New York Road Runners. Heerlijk Amerikaans 'over de top' met een hoog hallelujah-gehalte.

De straten van New York

Google Maps heeft sinds kort een 'street view'-versie. Op de kaart zie je gebieden waar beelden van beschikbaar zijn gearceerd met een blauwe lijn. Als je dubbelklikt op een punt, komt er een geel poppetje te staan en verschijnt er een fotovenster. Met de pijltjestoetsen van je toetsenbord kun je naar links en rechts 360 graden om je heen 'kijken', met het pijltje naar voren 'loop' je een stukje verder. Zowat het hele parcours van de marathon is op deze manier te verkennen. Met deze link beland je bijvoorbeeld op de Queensboro Bridge, op ongeveer kilometer 26 van het parcours. Alleen nog even de auto's wegdenken.

Het weer

In New York kan het op 2 november vriezen, maar ook 20 graden zijn. We nemen natuurlijk kleding mee voor alle omstandigheden, maar het is toch vast prettig enige indicatie te hebben van wat we kunnen verwachten. Op deze website vind je een langetermijn weersvoorspelling voor New York. De afgelopen dagen stonden de voorspellingen op droog, maar lichtbewolkt weer, een temperatuur van 13-14 graden tijdens de wedstrijd en een windkracht 3. Vooralsnog dus vrij ideale omstandigheden.

Wachten!

"Wat doe je in de 5 uur dat je buiten zit te wachten?" vraagt Anne Marsman zich af op haar weblog My Run 4 Life. Anne loopt ook in New York. Een goede vraag, want inderdaad, je moet echt lang van tevoren bij de start staan. En hoe dood je de tijd? Een paar gedachten...

1. Houd je vooral lekker warm (en droog) met oude kleren, die je weg kunt gooien vlak voordat je start. Je tas met spullen die meegaat naar de finish moet je immers ruim voor de start inleveren. Ga op oude schoenen en doe je echte loopschoenen en -sokken pas op het laatst aan. Frisse voeten is een fris begin.
2. Blijf wat eten en drinken. Licht verteerbaar spul natuurlijk. Zorg ervoor dat je tijdens de wedstrijd niet meer naar de wc moet. (Bij mij zal de spanning dat heel gemakkelijk maken.)
3. Maak een praatje met andere deelnemers. Wat is hun drijfveer dit enorme avontuur aan te gaan?
4. Neem wat te lezen (een boek) of te luisteren (een mp3-spelertje) mee.
5. Laad je op voor de race. Neem een printje mee van de route en bestudeer die nog eens. Maak je hoofd lekker leeg en focus op alle vezels in je lijf: zij gaan je naar de finish brengen.
6. Kijk naar die 36.000 mensen, wat een bont gezelschap!
7. Doe een spelletje, zoals 'Ik zie ik zie' met een paar omstanders* of laat ze kennis maken met de rijke Nederlandse liedjescultuur: "Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen!"
8. Blijf lekker in beweging, uiteraard zonder je al te moe te maken. Wat rekken, strekken, buigen, wandelen...*
9. Kijk om je heen, geniet van de omgeving, het landschap en de lucht.*
10. Doe de laatste voorbereidingen om de race zo plezierig mogelijk te maken ter plekke: vaseline op potentiële schuurplekken, de schoenen lekker gestrikt, alle rimpels uit de sokken.

* Tips van Ino.

Het parcours...

Het bestuderen van het parcours van de marathon hoort volgens velen bij de voorbereidingen. Het helpt bij het visualiseren, bijvoorbeeld tijdens trainingen ("Dit pad is ongeveer net zo lang als...", "Met die 35 km-training zou ik nu bijna in Central Park zijn."). Visualiseren is een beproefde methode om de kans op succes te vergroten. Daarnaast biedt het straks houvast: nee, dat parkje wat je ziet, net na kilometer 35 is nog niet niet Central Park!

Het parcours van New York heb ik ondertussen al op verschillende manieren bestudeerd: de pdf van de organisatie (een afdruk slingert door het huis), de route op Google Maps, het YouTube-filmpje dat in 7 minuten de hele route laat zien... en nu is er op de website van de New York City Marathon nog een variant, waarbij je aan de hand van foto's, beschrijvingen, een kaartje en een hoogteprofiel de route door de vijf stadsdelen kunt volgen. Klik hier.

De marathon 80 jaar geleden

Zo zag de marathon eruit in 1928, tijdens de Olympische Spelen van Amsterdam, meteen ook de eerste marathon van Amsterdam. De foto is via fotowebsite Flickr toegankelijk gemaakt door het Nationaal Archief. Op de geschiedenissite van de VPRO staat een aardig artikel over die marathon: "De eettafel was vaker een bron van vermaak voor de omstanders, vooral toen een Canadees in discussie ging met de mensen achter de tafel. Verontwaardigd wees hij iedereen erop dat er geen lepeltje in zijn koffie zat en eiste op hoge toon dat dit ongedaan werd gemaakt. Omdat er in de verre omgeving geen lepel te bekennen was zag de Canadees zich gedwongen om mokkend de koffie te roeren met zijn vingers."

De race werd in 2:32.57 gewonnen door de voor Frankrijk uitkomende Algerijn Mohamed Boughéra El Ouafi. Het wereldrecord stond destijds op naam van Albert Michelsen met een tijd van net onder de 2,5 uur, gelopen in 1925.

Ook leuk: blader eens door de geschiedenis van de New York City Marathon in 44 foto's.

De generale...

Met nog twee weken te gaan mogen we volgens de deskundigen nog één keer flink uithalen. Zo gezegd, zo gedaan. Bij lekker weer een route gepakt met wat viaductjes en een strak ritme proberen aan te houden van 11 kilometer per uur. Daarmee mijn tijd op de 35 kilometer, zonder al te gek te doen, toch bijna 10 minuten scherper gezet op 3:09:22. Dat geeft vertrouwen. Nog twee weken de boel warm houden en dan is ie de mijne!

De voorbereiding voor New York

New York:A Guide To Running The New York Marathon

Marathon Eindhoven

Vanmiddag liepen vier van de zeven Nu lopen voor later-lopers de halve marathon van Eindhoven. Het was warm en zonnig en de sfeer in Eindhoven was dan ook optimaal.

De prestaties mogen er zijn:
Nico Hems: 1:31:49
Ad van Heerbeek: 1:38:33
Mirjam Mulder: 1:41:56
Margret Becx: 1:50:20

De hele marathon in Eindhoven was ook het Nederlands Kampioenschap. Greg van Hest werd Nederlands Kampioen. Over alle deelnemers werd Geoffrey Mutai (Kenia) eerste in een tijd van 2:07:48, een nieuw baanrecord.

Ook leuk om te melden: Ivo Mijland, broer van Erno en een van de sponsoren van onze actie, liep zijn eerste hele marathon in 4:07:20.

Alle prestaties van de circa 17.000 deelnemers vind je hier.

Liedjes over New York in iTunes

Heb je iTunes? Kijk dan eens naar deze zogenaamde iMix van liedjes over New York.

Documentaire over Fred Lebow

Fred Lebow (1932-1994) was een legendarische Roemeens-Amerikaans marathonloper die 23 jaar lang directeur was van de New York City Marathon en 20 jaar lang directeur van de New York Runners Club. In de week van de marathon komt de documentaire Run for your Life uit op dvd over zijn bijdrage aan New York City Marathon en de populariteit van het hardlopen in de V.S. De film met veel archiefbeelden van de marathon en interviews met bekende en minder bekende lopers zal in die week ook te zien zijn in een aantal theaters in de stad. Hierbij de trailer...

Ludiek product: de marathonburger

Slagerij Smolders uit Middelbeers ondersteunt onze actie met een ludiek product: de marathonburger. Een kwartje van elke verkochte marathonburger gaat naar KiKa. Een mooie aanvulling op wat vele ondernemers in Middelbeers en omstreken al voor ons doen: het plaatsen van onze spaarpotten in hun winkel. Geweldig hoe iedereen meedenkt, meewerkt en geeft!

Finishen als een jonge god

Antoine Rongen liep in 2000 de New York City Marathon. In 'Finishen als een jonge god' beschrijft hij gepassioneerd over zijn voorbereidingen en de ruim 42 kilometer lange weg naar die ultieme finish van zijn eerste marathon. Hij doet dat met humor. Zo vertelt Rongen dat hij een deel van zijn training als krantenbezorger deed: vroeg op, kranten mee in een buggy... een intervaltraining van 7 kilometer en nog betaald ook. In het boek is de auteur 42 jaar (net als ik nu), journalist (net als ik), aanvankelijk een beetje sceptisch over dat rare loperswereldje en alles wat ermee samenhangt (net als ik). Kijk, zo schep je een band met je lezer.

Het boek bevat ook een scheut filosofie. Zo beschrijft Rongen acht wegen die samen de 'mindset' vormen om dat ene doel te bereiken. Gaandeweg de 'route' voelt Rongen hoe hij verandert: hij heeft minder (!) slaap nodig, is letterlijk en figuurlijk opgeruimder en wint langzaamaan het zelfvertrouwen dat nodig is om het avontuur aan te durven. Verder veel treffende citaten en aandacht voor wat lopen kan betekenen voor hen die minder geluk hebben met hun fysieke of geestelijke gezondheid.

Als aanstaande debutant ben ik in dit soort boeken op zoek naar tips, naar houvast... Rongen geeft er enkele die ik nog niet gehoord had: stop je loopspullen in je handbagage (stel dat je koffer verloren raakt!), maak contact met het publiek en de bands langs de lijn als je een dipje voelt; zij zullen je mentaal oppeppen, en tot slot: visualiseer je finish keer op keer (marathonlopen is ook een denksport!).

N70 + route Zevenheuvelenloop

Op zaterdag 4 oktober liepen Ad, Ad, Ineke, Mirjam, Margret en Erno een training rondom Berg en Dal bij Nijmegen. We begonnen met de route van de Zevenheuvelenloop, waarin pittige, maar gelijkmatige klimmetjes zitten. Daarna pikten we de N70 natuurroute op, die we al eerder liepen. Totale afstand: 30 kilometer, maar niet zomaar 30 kilometer!

De dagen ervoor was het weer nogal herfstig, en dat gold ook voor de zondag erna. Maar op de dag zelf hadden we prachtig open weer. In een rustig tempo was het puur genieten, ook al was het soms afzien op de stijle klimmetjes van de N70: de eerste herfstkleuren en -geuren, het pad bezaaid met kastanjebolsters en heldere, verre uitzichten (bijvoorbeeld vanaf die duivelse Duivelsberg). Prachtig!

Na afloop konden we terecht bij hotel Val Monte voor een duik in het zwembad en een warme douche. Omdat we voor een goed doel lopen, kregen we een mooie korting op dit arrangement. Met een etentje in Berg en Dal sloten we deze geslaagde trainingsdag af.

Naar de foto's... en de route.