Hard lopen, maar dan... heel hard

Ik heb gefietst, geschaatst op natuurijs, op straat gevoetbald, gebadmintond en op de camping in Frankrijk gejeudebouled en getafeltennist (of is het: tafelgetennist?). Maar de meeste sporten ken ik toch vooral van televisie. Prestaties van topsporters dwingen dan best respect af, maar je enige voorstelling maken van hoe groot zo'n prestatie is... da's toch lastig. Hoe bijzonder is nu eigenlijk dat snelle rondje van die schaatser, als je jezelf nooit hebt toegelegd op het trainen op zo'n rondje.

Afgelopen zondag heeft Haile Gebrselassie (35) uit Ethiopië in de Marathon van Berlijn zijn eigen wereldrecord verbroken. Het nieuwe record staat op 2:03:59 uur, 27 seconden sneller dan het vorige. Gebrselassie liep daarmee ruim twee uur in een gemiddelde snelheid van 20,42 kilometer per uur.

Met mijn recente ervaringen in het trainen voor de marathon van New York, daarbij voortdurend over mijn prestaties geïnformeerd door een GPS-horloge, kan ik voor het eerst de werkelijke betekenis begrijpen van een ultieme sportprestatie, zoals die van Gebrselassie. 20 kilometer per uur is voor mij een piekmoment in de kortste sprint met directe verzuring en veel pijn als beloning. Gebrselassie hield het ruim twee uur vol!

In het begin van mijn training kon ik nog wel eens m'n PR met tien minuten verbeteren op een lange duurloop. Nu al worden verbeteringen kleiner en kleiner: een tiende per uur sneller, een minuutje eraf. Gebrselassie loopt waarschijnlijk al ruim 30 jaar van zijn leven en nóg weet hij zich te verbeteren.

Prestaties van goede lopers krijgen voor mij nu betekenis. Da's een leuke bijkomstigheid van dit grote avontuur.

(Foto: Daily Mail)

Routes delen met de Garmin Forerunner 305

De nieuwste GPS-horloges van Garmin bieden standaard de mogelijkheid je routes via internet met anderen te delen. Voor de 305 moet je zelf een paar stappen doorlopen.

1. Importeer je route in het Garmin Training Center, nadat je je 305 aan de computer hebt gehangen.
2. Je kunt routes vanuit het Garmin Training Center niet apart exporteren. Daarvoor is maar één oplossing: álle data op die ene route na verwijderen. Je kunt in een Excel-bestandje natuurlijk je overige prestaties overnemen en bewaren.
3. Kies onder File voor Export. Geef het exportbestand een naam, bijvoorbeeld de datum. Het programma voegt zelf de extensie .tcx toe.
4. Ga op internet naar GPS Visualizer. Klik op Browse en zoek het exportbestand op. Daarna druk je op Go.
5. Na wat rekentijd verschijnt het kaartje van je route op het scherm. Druk nu op de link boven het kaartje:



6. Je route wordt nu opgeslagen in EveryTrail. De eerste keer moet je daarvoor een gebruikersnaam en wachtwoord aanmaken. EveryTrail biedt de mogelijk je route op een kaart 'af te spelen'. Ook kun je foto's toevoegen en zoeken naar door anderen ingevoerde routes in dezelfde omgeving.

Toevallige ontmoetingen

Vorige week in de 30 km-wedstrijd in Hilvarenbeek liep ik het grootste deel van het parcours op met een Belg van wie ik de naam pas ontdekte in de wedstrijduitslagen: Dirk.

Ik kende het fenomeen al van het fietsen. De een sluit aan bij de ander, er wordt zonder woorden een afspraak gemaakt elkaar op kop af te lossen en samen ga je uiteindelijk harder dan je alleen had gegaan. Waar fietsers - zo is mijn ervaring althans - het laten bij nonverbale communicatie (het geluid van het schakelen of het leegsnuiten van de neus) - kwam er bij ons zowaar een gesprekje op gang. Onderwerp uiteraard: lopen. Geen handen schudden en even voorstellen... gewoon meteen op de man af: "Ergens voor aan het trainen?" De rest volgt dan vanzelf.

Tussen de tien en de twintig kwam ik lekker op stoom. Mijn running mate bleef volgen en soms liepen we naast elkaar. Na de twintig zakte ik wat in. Te voortvarend aan de slag gegaan. De rollen waren nu omgedraaid. Enkele keren leek het helemaal gedaan. Maar Dirk ging er niet als een speer vandoor. Hij hield in, maar niet teveel, en wist me zo zonder woorden te motiveren aan te haken en vol te houden. Dat ging zo door tot aan de finish, waar ik hem bedankte voor deze sportieve en vriendelijke samenwerking.

Achteraf bleken we samen op de foto te staan. Via Google zocht ik Dirk op. Zijn naam plopte hier en daar op het scherm (met bezigheden op het gebied van onderwijs en communicatie, net als ik), maar nergens in combinatie met een e-mailadres. Dirk stond echter als bestuurslid vermeld op een website, waarop wel een e-mailadres van een collega stond. Dus: mailtje gestuurd met foto's én de vermelding van wat we meer gemeen hadden dan alleen hardlopen.

Een paar dagen later kwam er een mailtje terug: "Ik was heel verbaasd (...) Bedankt voor de moeite. Ik vind het ontzettend leuk. (...) Had nog heel lang kunnen babbelen met jou over gezamenlijke interesses (...) Die 30 km was duidelijk te kort!"

Hardlopen is een individuele sport, maar dat sluit toevallige ontmoetingen niet uit...

Mijn voorbereiding...

Eind februari besloot ik om mee te gaan naar New York. Het werd tijd het lopen dan wel wat serieuzer aan te pakken. Mijn motto was vanaf het begin: 'Niet te snel, anders is het zo vlug voorbij'. Maar je moet die 42,195 kilometer natuurlijk wel zien vol te houden. En ik wil natuurlijk ook niet dat straks Jan en alleman op mijn eindtijd reageert met: "Ja, zo kan ik het ook!"

Mijn aanpak is tot nu toe als volgt...

1. Ik maak gebruik van de mogelijkheden om te lopen, maar probeer ook de onmogelijkheden te accepteren. Er zijn soms belangrijkere zaken.
2. Sinds het kan: elke week een keer 20 kilometer of meer, elke maand een keer 30 kilometer of meer.
3. Werken met HUP-doelen. Haalbaar, uitdagend en plezierig.
4. Ervoor zorgen dat ik liefst elke week wat te vieren heb: een nieuw pr binnen de opbouw van mijn training. De ene keer is dat de snelheid op een bepaalde afstand, de andere keer de totale afstand over een week. Wat ook gevierd mag worden: een schitterend idee opgedaan hebben tijdens de training.
5. Mentale voorbereiding: het parcours van New York heb ik al vele keren bestudeerd, ik lees ervaringen van anderen of luister naar hun verhalen.
6. Experimenteren en daarvan leren. Schoenen, voeding, drinken, accessoires zoals een drinkbelt en een washandje als transpiratiewisser... het marathonlopen is nieuw voor me, dus het is nog zoeken naar wat bij mij past.
7. Mezelf belonen. Dus na die intensieve training: een extra lange warme douche, een fris pintje voor het slapen gaan.
8. Luisteren naar mijn lichaam: niet doorgaan bij pijn, rust inlassen bij ernstige vermoeidheid.
9. Meten is weten. Ik registreer al mijn trainingen met de Garmin Forerunner 305 en probeer patronen te ontdekken in de gegevens.
10. Blijven genieten in alle opzichten: mooie, afwisselende routes zoeken, lekker eten en drinken (ook al bevat m'n hedonistische dieet elementen die volgens de boekjes taboe zijn).

Ik loop dus ik besta

In het in 2006 verschenen Ik loop dus ik besta beschrijven 28 amateurs en (oud)professionals op een luchtige manier wat het lopen voor hen betekent. Ontspanning, een boost vor je zelfvertrouwen, de kans om te ontsnappen aan armoede of slechts een vaag gevoel van 'ik kan niet anders', alles wat lopen mooi, nuttig of nodig maakt komt voorbij. Samensteller Paul Rosenmöller komt zelf ook aan het woord.

In verschillende verhalen komt de New York City Marathon voorbij. Prins Pieter Christiaan maakt een warme en zware editie mee. Over zijn finish schrijft hij: "Met een laatste krachtsinspanning gaan je armen de lucht in. Omringd door duizenden juichende mensen dringt het besef dat je hebt deelgenomen aan een van de meest spannende en zwaarste marathons langzaam tot je door." Leo Hartjes liep in New York met een stoma nadat zijn door kanker aangetaste strottenhoofd verwijderd moest worden. "Het was een onvergetelijke ervaring." En Thomas Acda, die er dit jaar ook weer bij is , schrijft: "Duizenden mensen hier langs de kant, in totaal twee miljoen! Om de 30 meter een andere band of muziekgroep. En overal agenten die hun vrije dag opofferden om jou te helpen."

Leukste verhaal in de bundel is misschien wel het relaas van Joop Rüter, alias de snelste opa ter wereld. Hij droomt ervan het wereldrecord voor 70-jarigen op de marathon te verbeteren. Dat staat op 2:58:40. Pardon! En Kamiel Maase beschrijft hoe een valpartij in München roet in het eten gooit, na een maandenlange voorbereiding op die ene wedstrijd. Shit happens...

Het valt me op dat als mooie wedstrijden in veel van dit soort boeken ook de Halve van Egmond en de Zevenheuvelenloop wordt genoemd. En naast al die wedstrijden ook het stille genieten: de natuur, de elementen en als grote beloning iedere keer weer... de heerlijke warme douche.

En nu... actie!

Nu de marathon steeds dichterbij komt, wordt het hoogste tijd om actie te gaan ondernemen om geld in te zamelen voor KiKa, voor zover we dat nog niet opgestart hadden.

Gisteren hebben we 33 spaarpotten beplakt met onze informatie en teamfoto. De potten komen in winkels en openbare gelegenheden te staan in de regio. We benaderen hierbij voornamelijk ondernemers en uitbaters met wie we een relatie hebben. De ervaring leert dat dat een voorwaarde is voor succes.

Verder hebben we een sponsorbrief opgesteld en een mailbericht aangemaakt waarmee we vrienden en familie gaan benaderen.

30 kilometer tijdens Marathon van Hilvarenbeek

Ad van Heerbeek, Mirjam, Margret, Nico, Ineke en Erno hebben vandaag de 30 kilometer gedaan, een van de varianten van de jaarlijkse Marathon van Hilvarenbeek, georganiseerd door Achil 87.

Het weer was geweldig: zon, nauwelijks wind, maar ook niet te warm. Ook de verzorging tijdens de wedstrijd was prima. We hebben dan ook allemaal mooie tijden gelopen.

Ad Broeckx moest vanwege een blessure nog even verstek laten gaan. We hopen hem binnenkort weer met soepele tred naast ons te hebben. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel: Ad heeft een aantal erg leuke foto's gemaakt.



Onze tijden:
Nico: 2:25:50
Ad: 2:28:16
Ineke: 2:33:57
Erno: 2:40:18
Mirjam: 2:49:56
Margret: 2:49:56

Klik hier voor de route...

Startnummers bekend

De startnummers zijn bekend! In de deelnemersdatabase van de NYC Marathon staan al bijna 2200 Nederlandse deelnemers.

Onze startnummers:
Ineke van Aaken: 329832
Margret Becx: 314555
Ad Broeckx: 315585
Ad van Heerbeek: 330078
Nico Hems: 320533
Mirjam Mulder: 324692
Erno Mijland: 324215

Een nachtmerrie

En dan word je badend in het zweet wakker. Je hebt zojuist gedroomd dat je de race eindelijk aan het lopen was. Je was al erg moe en moest een plas. Toen ging het mis...

Raceplan maken voor de marathon

De meeste hardloopcalculators gaan uit van vlakke races. Maar een marathon loop je natuurlijk niet vlak: je begint rustig, bouwt het tempo dan op en hoopt op 't einde nog genoeg over te hebben voor een menswaardige finish.

Om houvast te hebben, heb ik een raceplan gemaakt in Google Spreadsheets. Als je dit voor jezelf wilt maken heb je - naast een gratis Google-account - maar één bijzondere formule nodig. Deze berekent hoeveel tijd je nodig hebt voor een bepaalde afstand (A1) bij een bepaalde gemiddelde snelheid (B1), bijvoorbeeld de tijd die je over 10 kilometer doet bij een snelheid van 10,7 km gemiddeld.

Vul hiervoor als formule in cel C1 in: =Sum(((A16/B16)*60)/1440)
Kies vervolgens voor cel C1 in het tabblad 'Bewerken' bij het menu 'Notatie' voor 'Tijd'.

De formule werkt ook in Excel.

De halve van Egmond

Psychiater Bram Bakker liep de marathon van New York in 2006 (3:15:28) en loopt ook dit jaar mee. In 2006 verscheen zijn boek De halve van Egmond, dat hij half september, dus kort voor New York afrondde. Leesvoer dus voor de mentale voorbereiding...

In het boek vertelt Bakker over zijn passie voor het hardlopen en over zijn overtuiging dat hardlopen preventief én helend werkt bij allerlei 'ziekten van de geest', zoals depressie en angsten. Ook grote en minder grote sporthelden als Lance Armstrong, Zola Budd en Gerard Nijboer passeren de revue.

Het boek is een bonte verzameling teksten, waarbij de auteur soms heel gedetailleerd over zijn eigen, overigens niet geringe, prestaties vertelt. Dan komen we van elke kilometer van een van zijn races tot op de seconde te weten hoelang hij erover deed. De andere keer neemt hij juist afstand en geeft zijn bespiegelingen weer over hoe hardlopen zich tot andere sporten verhoudt en hoe hij er als psychiater tegenaan kijkt. Soms tikt hij zijn thema's net wat te licht aan en hoop je als lezer op meer uitwerking.

In de mooiste hoofdstukken van het boek gaat het om herkenning: het zoeken naar gaatjes in je agenda om te kunnen lopen, het rotgevoel als het niet gaat... Het hoogtepunt zit net voor de finish: Bakker vertelt dan een geweldig verhaal over een training in Frankrijk: hoe elke splitsing leidt tot het veranderen van je plan, waardoor je langzamerhand verdwaalt en... na een flinke omzwerving, jezelf overtreffend omdat je gedreven wordt door spanning, je hotel weer vindt.

Op zijn website lees ik dat van Bram Bakker en Simon van Woerkom in november 2008 een nieuw hardloopboek verschijnt: Runningtherapie. Bakker werkt ook aan een boek over de New York Marathon.

De chaostheorie

Een vlinder die in China met haar vleugels beweegt, kan een kettingreactie op gang brengen die tot een orkaan aan de andere kant van de wereld kan leiden. Dat is in een notendop de chaostheorie.

Sinds ik bezig ben met de voorbereiding op mijn eerste marathon heb ik mijn lichaam beter leren kennen: wat het aankan, waar de zwakke plekken zitten, welke voeding en welke dranken positief uitwerken, wanneer het verstandig is om rust te nemen...

Het paradoxale is dat ik me tegelijkertijd nog meer bewust ben geworden van het feit dat de chaostheorie letterlijk op mijn lijf is geschreven, wat het moeilijk maakt goede voorspellingen te doen over de nabije toekomst.

Als een Erwin Kroll probeer ik voor een training telkens weer te voorspellen hoe het zal gaan. Als een Erwin Kroll zit ik er ook telkens weer naast. Dan gaat het vreselijk, terwijl ik me zo fit voelde of andersom. Of de eerste tien kilometer gaan stroef tot ik ineens in een grandioze tred kom, of de eerste kilometers gaan vanzelf, maar daarna zakt het ineens in.

De vlinder in de vergelijking staat voor een van die vele mogelijke kleinigheden die de prestatie kunnen beïnvloeden: een virusje waar ik in rust nog geen last van had, de luchtvochtigheid, een nauwelijks merkbaar, maar toch niet te ontkennen pijntje, hoe goed het ontbijt is gevallen, de aantrekkelijkheid van de route enzovoort. Het begrip 'vorm van de dag' dekt de lading niet helemaal, het gaat ook om invloeden van buitenaf die iets doen met je.

Het chaotische zit hem ook in die onnavolgbare wisselwerking tussen lichaam en geest. Zo kon ik afgelopen zaterdag dieper gaan dan anders omdat mijn horloge me beloofde dat ik dan voor het eerst de 20 kilometer onder de 1:40 kon lopen. Dat vond ik wel een aantrekkelijk perspectief. Grappig detail: ik had nog vier seconden over. Een ander voorbeeld: de ene keer loop ik heerlijk na een drukke, productieve dag, de andere keer lijk ik ook fysiek moe van het werken (terwijl ik toch een zogenaamd 'zittend beroep' heb).

Kortom, voor de kennis van je eigen lichaam lijkt hetzelfde motto van toepassing als voor de voortgang in de wetenschap: hoe meer we weten, hoe minder we weten!

Ondertussen in de skoonste staaad...

Margret en Ad van Heerbeek vertegenwoordigden ons gisteren tijdens de Tilburg Ten Miles. Het was een waterige editie van de jaarlijkse wedstrijd door het centrum van de stad. Ad liep een netto tijd van 1:13:02, Margret Margret Becx deed 1:29:01 over de tien Engelse mijlen.

Tips van Bart Yasso

Vijf tips van Bart Yasso van Runner's World voor de marathon van New York:

Mooie Nike-commercial

Wat is jouw favoriete commercial met hardlopen als thema? Suggesties via de reactie(s)-link of per mail aan ernomijland@gmail.com.

Training en infodag op Papendal

Op zondag 31 augustus, precies 9 weken voor de NYC Marathon, verzorgde ons reisbureau Krooder, een dagje op Papendal, bestaande uit een training en een aantal presentaties. Nico, Margret, Ineke en ik vormde de afvaardiging voor het Nu lopen voor later-team. Een leuke dag, die ons naar het volgende vol-verwachting-klopt-ons-hart-level bracht en een aantal praktische tips opleverde voor het trainen, de kleding, het eten en drinken. Tien tips licht ik er uit...

1. De marathon is een kwestie van je energie verdelen. De neiging om te snel van start te gaan is bijna niet te onderdrukken. Dus blijf hierop trainen en prent het in: rustig starten!
2. Rust is bij je training net zo belangrijk als inspanning. Neem regelmatig gas terug en probeer een gemiste training niet in te halen.
3. Kies tijdens de wedstrijd voor sportdrank of een gel voor het aanvullen van belangrijke stoffen, maar gebruik ze niet allebei.
4. Verken op alle mogelijke manieren het parcours en prent het in. Zo kom je niet voor onaangename verrassingen te staan. Denk hierbij ook aan heuveltjes in het parcours. Gebruik bijvoorbeeld ook deze Google Earth-file van het parcours, bekijk filmpjes op YouTube enzovoort.
5. Spoel je voeten af met koud water na het douchen. De huid wordt daarmee steviger, wat de kans op blaren vermindert.
6. Pasta is niet de enige koolhydratenstapelaar. Denk ook eens aan rijst of een rijstproduct, zoals Nutrix of rijstevla.
7. Oefen in het aannemen en leegdrinken van cupjes met drinkwater. Je kunt bij zo'n cupje een drinktuitje maken door erop te knijpen. Of neem een trechtertje mee om het water in je drinkflesje te gieten : )
8. Je moet in New York lang wachten voor de start. Zorg ervoor dat je het niet koud krijgt. Neem eventueel oude, warme kleding mee, die je vlak voor de start weg kunt gooien (dus los van de tas die je naar de finish kunt laten vervoeren).
9. Loop met minimaal 2 paar schoenen die elkaar een half jaar in leeftijd overlappen. Als je de ene na een jaar moet vervangen, heb je andere lekker ingelopen. Schrijf ergens in je schoenen de aanschafdatum. Loop de marathon nooit op nieuwe schoenen!
10. Loop je met een sporthorloge, ga dan niet op de finishlijn kijkend naar het schermpje op de stopknop drukken. Dat levert een 'lousy' finishfoto op!




(Foto: Krooder)