Ik wou dat ik uw benen had

Lang wachten, mogelijk in de kou en lastige lolbroeklopers... dat zijn de twee waarschuwingen over de marathon van New York die ik haal uit het boek 'Ik wou dat ik uw benen had' van oud-minister Pieter Winsemius. Het is een vrolijk boek over die rationaal eigenlijk niet te verklaren drang om een marathon te lopen. Het is volgens Winsemius in elk geval niet iets voor verstandige mensen.

Het boek is een handleiding in het zodanig slim retourneren van vragen van een geïntereseerde in jouw sport ('Waar haal je de tijd vandaan?') dat je hem of haar misschien wel zo ver krijgt ook eens de hardloopschoenen aan te trekken. Tussendoor veel anekdotes, adviezen en ervaringen.

New York komt uit het boek naar voren als een sfeervolle marathon, niet op alle punten even sterk georganiseerd, een "sociaal feest", waar je niet voor een snelle tijd moet gaan lopen.

Interessant zijn de vijf Gouden Regels van het trainen voor een marathon volgens Winsemius:
1. Je kunt in een ruk 40% van je weekgemiddelde lopen: train je elke week 100 kilometer, dan kun je dus ook 40 kilometer aan een stuk lopen.
2. Je kunt een marathon lopen als je in een half jaar duizend kilometer in de benen hebt.
3. Zoals je traint, zul je lopen. Train je op snelheid of juist op een gelijkmatige rustige tred?
4. Als je vlak kunt lopen, zijn de risico's beperkt.
5. Als het geen pijn doet, heeft het geen zin. Doorbijten brengt je verder.